‘Humor helpt ook in de laatste levensfase’

‘Een uniek vak’, heeft Charlotte als casemanager palliatieve zorg thuis. ‘Ik ben ik de spil in een heel kwetsbaar proces. Mensen vertrouwen je op hun meest kwetsbare momenten. Daar ligt voor mij de kern van dit werk.’

Als klein meisje droomde Charlotte ervan om automonteur te worden, maar het leven stuurde haar een andere kant op. De zorgwereld bleek haar bestemming, een pad waarin haar empathie en scherpe intuïtie haar al snel onderscheidend maakten. Met een zorgachtergrond in de familie en een natuurlijke aanleg om betekenis te geven aan de laatste levensfase, begon haar reis in het ziekenhuis op de chirurgische afdeling. Toch voelde het als een productielijn, waarin haar ideeën geen ruimte vonden. Toen ze de kans kreeg om een kijkje te nemen in de hospice besloot ze de overstap te maken en zich volledig te richten op palliatieve zorg.

De functie van casemanager palliatieve zorg is relatief nieuw. Charlotte legt uit dat het niet alleen gaat om zorgverlening, maar ook om coördinatie, luisteren en soms leiding nemen in emotioneel beladen situaties. ‘Ik werk onafhankelijk, dat betekent dat ik niet gebonden ben aan één zorginstantie. Ik kan dus altijd de beste keuzes maken op basis van wat mijn cliënten nodig hebben. Dat maakt deze rol zo bijzonder.’

Charlotte vertelt over de huisbezoeken. ‘Je komt binnen in iemands leven op het meest kwetsbare moment,’ zegt ze. ‘Ik zie meteen wat er nodig is. Soms zie ik een schoon huis, maar de persoon zelf is onverzorgd. Dan weet je al: hier moet ik doorvragen.’ Ze herinnert zich een oudere vrouw die dacht dat een hospiceopname onvermijdelijk was. ‘Ze keek me aan met tranen in haar ogen en zei: ik mag toch wel in mijn eigen huis sterven? Natuurlijk mag dat, als dat haar wens is. Mijn rol is om dat mogelijk te maken.’

Charlotte legt uit hoe lastig het soms is om de balans te vinden tussen te vroeg of te laat opnemen in de hospice. ‘Het is een afweging die je maakt met de familie, de huisarts en andere betrokkenen. Het gaat erom dat iedereen zich gehoord voelt. Soms moeten we ook keuzes maken die mensen moeilijk vinden, zoals uit huis gaan als de situatie thuis niet veilig meer is. Dat is emotioneel zwaar, maar ook onderdeel van mijn werk.’

Charlotte’s eigen motivatie om dit werk te doen, komt voort uit een diepe empathie. ‘Ik heb altijd gevoeld dat ik iets kan betekenen in de laatste levensfase. Het is een fase die vaak over het hoofd wordt gezien, maar die essentieel is. Je kunt maar één keer afscheid nemen. Dat moet je goed doen.’

Ze lacht als ze vertelt hoe humor soms een sleutel kan zijn om families te ontspannen. ‘Ik zie vaak dat mensen helemaal verstijven. Ze durven niet te lachen of herinneringen op te halen die grappig zijn. Maar dat kan juist helpen. Het haalt de zwaarte eraf. Ik vertel vaak: je hoeft niet stil huilend naast het bed te zitten. Je mag nog grapjes maken, je mag nog leven.’

 

Ze heeft een advies aan mensen die net gehoord hebben dat ze terminaal ziek zijn is: ‘Praat met elkaar. Deel je zorgen. Je bent niet alleen.’ Charlotte hoopt dat mensen beter gaan begrijpen wat palliatieve zorg en de laatste levensfase inhouden. ‘Het hoeft niet eng te zijn. Het kan juist een moment zijn om verbinding te maken, om dingen te zeggen die je al jaren hebt willen zeggen. De dood is niet alleen een einde, het is ook een moment van betekenis.’

Wat leert ze van haar cliënten? Charlotte denkt lang na. ‘Dat mensen je toe te laten in hun leven, op het moeilijkste moment in hun leven, dat vind ik heel bijzonder. Het vertrouwen dat ze geven, daar ben ik dankbaar voor. Het maakt me ook bewust van hoe kwetsbaar we allemaal zijn. Of je nu een CEO bent of weinig geld hebt, uiteindelijk hebben we allemaal hetzelfde nodig: nabijheid, comfort en waardigheid.’

Voor meer informatie of een afspraak kunt u contact opnemen via telefoon 088 6194850 of mail casemanagerpalliatievezorg@wzgsamen.nl of klik op onderstaande knop.

Meer informatie over palliatieve zorg thuis

Meer verhalen