Samen herinneren en vieren

Onze collega’s zetten zich dagelijks met toewijding in voor het welzijn van onze cliënten. Dat doen zij met warmte, aandacht en professionaliteit. Ook wanneer de omstandigheden uitdagend zijn. In het bijzonder vraagt de omgang met herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog om zorgvuldigheid en begrip. Voor sommige cliënten roepen deze verhalen vervelende gevoelens op. Het is niet altijd makkelijk om daar als zorgverlener mee om te gaan. Toch blijven onze collega’s zoeken naar manieren om hier op een passende manier mee om te gaan. 

Zo ook onze collega’s van de Geestelijke Verzorging en Dinette Mulder, medewerker zorg en welzijn in Parkzicht te Hippolytushoef.

“Er zijn heel veel bewoners die kind waren tijdens de oorlogsjaren. Sommigen hebben in de oorlog hele nare gebeurtenissen meegemaakt. Die herinneringen raken ze niet kwijt. Juist nu ze ouder zijn komen die weer naar boven, zeker als in de maand mei. Dat maakt het voor hen soms extra moeilijk. Er zijn mensen die in de nabije familiekring te maken hebben (gehad) met mensen die ‘fout’ waren en daar nog altijd erg onder lijden.”

“Bewoners kennen verhalen over mensen die gesneuveld zijn, soms een broer, of buren die gefusilleerd werden. Ze kunnen zich de angst van toen nog heel goed herinneren. Er zijn ook bewoners die uitgezonden werden als militair naar Indonesië. Met die herinneringen weten ze soms nog altijd geen raad. Maar natuurlijk zijn er ook mooie herinneringen, zoals aan de voedseldroppingen aan het einde van de oorlog.”

“De eerste dagen van mei zijn voor sommige bewoners heel moeilijk. Hen begrijpen en aanvoelen welke dubbele gevoelens er zijn is belangrijk. De bevrijding had een prijs. De littekens schrijnen. Voor bewoners met dementie kan het nog moeilijker zijn omdat ze in deze herinneringen kunnen blijven hangen als ze naar boven komen. Roep herinneringen niet op, maar probeer het troostvol toe te dekken.”

‘Rond deze tijd komen vele verhalen los over de Tweede Wereldoorlog”, vertelt Dinette Mulder, zorgmedewerker in Parkzicht in Hippolytushoef. “Dat gebeurt al als je maar een klein stukje voorleest uit de krant, bijvoorbeeld over de Amerikaanse president Trump.”

Dinette probeert ieders herinneringen en gedachten te respecteren. “Er zijn verschillende mensen met verschillende herinneringen en meningen. Dan is het niet altijd makkelijk om er een goede vorm aan te geven, als oorlog ter sprake komt. Bij cliënten met cognitieve achteruitgang is het soms erg pijnlijk als ze die verhalen horen. Ze beleven hun herinneringen soms opnieuw. Dan moet je als medewerker wel weer een manier vinden om de gesprekken positief af te sluiten.

Ik probeer dat subtiel te doen. Eerst laat ik iedereen aan het woord die een verhaal kwijt wil. Dan vertel ik dat sommige bewoners hier verdrietig van worden en dat wij dit niet willen. Samen zoeken we dan naar iets vrolijks voor de afleiding. Gisteren heb ik Kees Stet aangezet, de Westfriese komiek. De sfeer was meteen heel anders.”